ฝากไว้ให้คิด

 มีเพื่อนคนหนึ่งส่งเรื่องนี้มาให้ทางอีเมล อ่านแล้วรู้สึกว่า เราก็เคยเลือกซื้อรองเท้าที่สวยถูกใจแต่ใส่ไม่ได้เหมือนกัน แม้ว่าพยายามจะใส่ให้รองเท้ายืด แต่เท้าก็เจ็บเสียก่อน ที่จะใส่ได้ เปรียบเหมือนกับความรักที่ไม่ลงตัว แต่พยายามฝืนเอาไว้ เพราะเสียดายเวลาหรืออะไรหลายๆอย่าง ก็ยิ่งทำให้เสียใจ และเสียน้ำตา หากใครมีเรื่องดีๆ ส่งมาแบ่งปันกันที่อีเมลนะคะ 
 
   
 วันหนึ่ง ...ฉันอยากได้รองเท้า
 ฉันเดินเข้าไปในร้านที่มีรองเท้าหลากสี หลายแบบวางเรียงราย
 ร้านแล้วร้านเล่า แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะได้รองเท้าถูกใจกลับไปด้วยแม้แต่คู่เดียว
 เลือกแล้ว เลือกอีก จนในที่สุดก็มาหยุดอยู่หน้ากระจกร้านหรูแห่งหนึ่ง
 รองเท้าส้นสูงสีส้มคู่นั้นสะท้อนเงาเฉิดฉายผ่านกระจกออกมาเตะตาฉันตั้งแต่แรกเห็น
 มันช่างเป็นรองเท้าที่สวยจนอยากมีไว้ประดับคู่เท้าในทุกย่างก้าว
 โดยไม่รอรี ฉันเดินตรงลิ่วเข้าไปหามัน

 แม้ป้ายราคาเล็กๆ ที่ติดเอาไว้จะบอกราคาที่ไม่เล็กนัก
 แต่ฉันไม่ลังเลสักนิดเดียวที่จะจ่ายเงินจำนวนนั้นออกไป เพื่อให้ได้รองเท้าที่ถูกใจที่สุดในวันนี้
"แน่นไปนิดนึงนะคะ...มีคู่ใหม่ที่ใหญ่กว่านี้มั้ย"
 ฉันถามพนักงานขายขณะที่กำลังพยายามสอดเท้าลงไปในรองเท้าคู่สวยให้พอดี แล้วพบว่ามันพอดี
 จนขยับเท้าไม่ได้

 "ไม่มีหรอกค่ะ...เรามีแบบละคู่เท่านั้น รับรองว่าใส่แล้วไม่ซ้ำแบบใคร"
 พนักงานขายเสนอข้อได้เปรียบในการซื้อสินค้า
 "แต่ดิฉันว่าใส่แล้วก็พอดีนะคะ เผื่อมันยืดออกอีกนิดหน่อย"
 เธอยังคงเสนอต่อเมื่อเห็นแววตาที่ฉันชื่นชมสินค้าของเธอ เย็นวันนั้นฉันกลับบ้านด้วยรอยยิ้มกรุ่นพร้อมกับรองเท้าคู่สวยที่อยู่ในมือ 

 ฉันจัดแจงโยนรองเท้าผ้าใบคู่เก่าที่ใส่มาแรมปีทิ้งไปอย่างไม่แยแส
 วันรุ่งขึ้น ฉันออกเดินด้วยรองเท้าคู่ใหม่อย่างเฉิดฉาย
 ยิ่งมีใครต่อใครชมว่ามันสวยนักหนาฉันก็ยิ่งปลื้มใจ
 ทว่าไม่ทันข้ามวันรองเท้าเจ้ากรรมก็แผลงฤทธิ์จนฉันเดินโขยกเขยก
 และเย็นวันนั้นฉันก็ต้องกลับมาบ้านพร้อมกับเท้าที่ระบม
 
 หากชีวิตคนเราเป็นเหมือนการเดินทางไกล
 ความรัก ก็คงเป็นเหมือนรองเท้า
 แท้ที่จริงแล้ว ฉันว่าคนเราไม่ได้ต้องการ 'รองเท้าสวย'
 มากไปกว่า "รองเท้าที่ใส่สบาย"
 แต่ก็นั่นแหละ ใครๆ ก็ย่อมชอบรองเท้าสวยๆ ด้วยกันทั้งนั้น
 ถึงไม่น่าแปลกที่หลายคนมักตัดสินใจซื้อรองเท้าเพราะว่า 'มันสวย' มากกว่า 'มันพอดีกับเท้า'
 และแม้มันจะใส่แล้วคับไปนิด อึดอัดไปหน่อยก็ยังไม่วางมือ
 เหตุเพราะว่า มันสวยถูกใจ
 หรือแม้มันจะราคาแพงลิบลิ่วก็ยังอยากเป็นเจ้าของให้ได้
 
 หากว่าเราต้องเดินทางอีกไกล
 แม้จะมีรองเท้าสวยหรู ราคาแพง ยี่ห้อแบรนด์เนม มันก็คงไม่มีประโยชน์
 แม้จะสวยแค่ไหนแต่ถ้ามันทำเท้าเราเจ็บ สุดท้ายก็คงต้องถอดมันออก
 เพราะถ้าขืนเราเดินทั้งเท้าเจ็บๆ เราคงไปไม่ถึงปลายทาง
 ความรักก็เช่นกัน

 เราอาจใฝ่ฝันที่จะมีคนรักสวย รวย เก่ง ฉลาด เลิศหรู
 แต่ความจริงแล้ว
 เราเพียงต้องการคนๆ นั้นเพื่อให้ตัวเราดูดีขึ้นมาเท่านั้นเอง
 ฉันว่านะ รองเท้าที่ใส่แล้วสบายไม่จำเป็นต้องสวยเด่นอะไร
 เพราะฉะนั้น

 คนที่จะมาจับจูงมือเราไปตลอดทางของชีวิตก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่ดีเลิศที่สุดจนใครนึกอิจฉา
 บางที...การใส่รองเท้าที่เดินแล้วสบายมันอาจทำให้เรามีความสุขมากกว่า
 เพราะฉันเชื่อว่ามันจะพาเราไปจนถึงจุดหมาย
 โดยที่เราไม่ต้องเจ็บเท้าและนึกอยากจะโยนมันทิ้งไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด